دشت وسیع لهواز را باید طی کنند تابه قشلاق برسند .اول و اخر ارامش زمستانی پاره ای از ایل در این دشت باز که انگار در اسمان و سوای زمین افریده شده .هوا رقیق تر و ارتفاع بیشتر و خنک تر و سردتر از کلیه مناطق هم جوار است . در بین چندین رشته کوه تکه پاره محصور گشته و صخره های مرتفع ان را از سرزمین های پست جدا می کند و در همین دشت سالهاست که سرنوشت ایل رقم خورده است .بازوی اصلی قشلاق محسوب شده و تمام قرار و مدار ها از این تقطه برای کوچ و تصمیم گیری گذشته انجام می گرفته . سالیان سال بخشی از ایل به این سرزمین خو و الفت گرفته بودند.